заве́рить сов.

1. (уверить) запэ́ўніць;

2. (удостоверить) заве́рыць, засве́дчыць, пасве́дчыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запэ́ўніць сов. заве́рить, уве́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засве́дчыць сов. засвиде́тельствовать; (документ — ещё) удостове́рить, заве́рить;

з. по́дпіс — засвиде́тельствовать (удостове́рить, заве́рить) по́дпись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́ренный

1. запэ́ўнены;

2. заве́раны, засве́дчаны; см. заве́рить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́рыць сов., в разн. знач. заве́рить;

з. даве́дку — заве́рить спра́вку;

ён нас заве́рыў, што зада́нне бу́дзе вы́канана — он нас заве́рил, что зада́ние бу́дет вы́полнено

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)