завало́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завало́чаны завало́чаная завало́чанае завало́чаныя
Р. завало́чанага завало́чанай
завало́чанае		 завало́чанага завало́чаных
Д. завало́чанаму завало́чанай завало́чанаму завало́чаным
В. завало́чаны (неадуш.)
завало́чанага (адуш.)		 завало́чаную завало́чанае завало́чаныя (неадуш.)
завало́чаных (адуш.)
Т. завало́чаным завало́чанай
завало́чанаю		 завало́чаным завало́чанымі
М. завало́чаным завало́чанай завало́чаным завало́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завало́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. завало́чаны завало́чаная завало́чанае завало́чаныя
Р. завало́чанага завало́чанай
завало́чанае		 завало́чанага завало́чаных
Д. завало́чанаму завало́чанай завало́чанаму завало́чаным
В. завало́чаны (неадуш.)
завало́чанага (адуш.)		 завало́чаную завало́чанае завало́чаныя (неадуш.)
завало́чаных (адуш.)
Т. завало́чаным завало́чанай
завало́чанаю		 завало́чаным завало́чанымі
М. завало́чаным завало́чанай завало́чаным завало́чаных

Кароткая форма: завало́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завало́чаны

1. зата́щенный; уволо́ченный;

2. вде́тый;

3. заволочённый;

1-3 см. завалачы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завало́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завалачы, завалачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зата́щенный заця́гнуты, мног. пазацяга́ны, пазаця́гваны; завало́чаны, мног. пазавалака́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заволочённый

1. завало́чаны, мног. пазавалака́ны, пазавала́кваны, заця́гнуты, мног. пазаця́гваны, засла́ны, мног. пазасціла́ны;

2. завало́чаны, мног. пазавалака́ны, пазавало́чваны, заця́гнуты, мног. пазаця́гваны; см. заволо́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уволо́ченный и уволочённый

1. звало́чаны; вы́валачаны; адвало́чаны; завало́чаны;

2. укра́дзены, сця́гнуты; см. уволо́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святля́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Не зусім светлы, светлаваты. Час, мабыць, мінаў за поўнач — маладзічок узлез у самую высь неба і ціха бліскаў там, завалочаны святлявым мроівам. Быкаў.

2. З светларусымі валасамі. Другі быў яшчэ шырэйшы ў плячах і ростам вышэйшы, а дабрадушным тварам, з вялікай святляваю галавою. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)