забіра́цца гл. забрацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забіра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забіра́юся забіра́емся
2-я ас. забіра́ешся забіра́ецеся
3-я ас. забіра́ецца забіра́юцца
Прошлы час
м. забіра́ўся забіра́ліся
ж. забіра́лася
н. забіра́лася
Загадны лад
2-я ас. забіра́йся забіра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час забіра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забіра́цца несов.

1. в разн. знач. забира́ться; см. забра́цца;

2. страд. забира́ться; изыма́ться; бра́ться; принима́ться; убира́ться; см. забіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да забрацца.

2. Зал. да забіраць (гл. забраць у 1, 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забіра́цца

1. (пранікнуць) éindringen* vi (s); sich éinschleichen* (патаемна прабрацца);

2. (узлезці) hináufsteigen* vi (s), (hináuf)kléttern vi (s);

3. (далёка) geráten* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

забра́цца, -бяру́ся, -бярэ́шся, -бярэ́цца; -бяро́мся, -бераце́ся, -бяру́цца; -бяры́ся; зак.

1. Залезці куды-н. (уверх, углыб); пранікнуць.

З. на вяршыню гары.

З. пад коўдру.

З. ў чужы агарод.

2. Зайсці, заехаць куды-н. далёка.

З. на край свету.

|| незак. забіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взбира́ться несов. узбіра́цца, забіра́цца; (взлезать) узла́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забира́ться​I несов.;

1. в разн. знач. забіра́цца; см. забра́ться;

2. страд. забіра́цца; набіра́цца; заклада́цца, закла́двацца; см. забира́ть​I 1, 3, 5.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зіць, ла́жу, ла́зіш, ла́зіць; незак.

1. Чапляючыся за што-н., узбірацца на што-н. або апускацца ўніз.

Л. па дрэвах.

2. Пранікаць куды-н. паўзком, сагнуўшыся.

Л. пад стол.

3. Уваходзіць у што-н. вадкае.

Л. у ваду.

4. Забірацца праз што-н. унутр.

Л. у хату праз вокны.

5. Прабірацца куды-н. скрытна, крадучыся.

Л. у чужы сад.

6. Забірацца рукой у што-н., шукаць, намацваць.

Л. у куфары.

7. перан. Хадзіць, снаваць дзе-н. (разм.).

Л. па загонах.

◊

Лазіць па кішэнях — займацца кішэнным крадзяжом.

|| наз. ла́зенне, -я, н. і ла́жанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изыма́ться страд.

1. канфіскава́цца, адбіра́цца, забіра́цца;

2. зніма́цца; выключа́цца; см. изыма́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)