забруко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. забруко́ўваю забруко́ўваем
2-я ас. забруко́ўваеш забруко́ўваеце
3-я ас. забруко́ўвае забруко́ўваюць
Прошлы час
м. забруко́ўваў забруко́ўвалі
ж. забруко́ўвала
н. забруко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. забруко́ўвай забруко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час забруко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забруко́ўваць несов. (камнем, кирпичом и т.п.) зама́щивать; см. забрукава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да забрукоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забрукоўваць — забрукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́щивать несов. замо́шчваць; (камнем) забруко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забруко́ўванне ср. зама́щивание, замоще́ние; см. забруко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забруко́ўвацца несов., страд. зама́щиваться; см. забруко́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́щивать​II несов. (к намости́ть) намо́шчваць, вымо́шчваць; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настила́ть несов.

1. насціла́ць;

2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;

настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;

настила́ть кры́шу крыць страху́;

настила́ть парке́т кла́сці парке́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)