забе́лка гл. забяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забе́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. забе́лка
Р. забе́лкі
Д. забе́лцы
В. забе́лку
Т. забе́лкай
забе́лкаю
М. забе́лцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забе́лка ж.

1. забе́ливание ср., забе́лка;

2. кул. забе́лка, запра́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забе́лка ж., разг.

1. (действие) забе́льванне, -ння ср., забе́лка, -кі ж.;

2. (приправа к кушанью) забе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. забельваць — забяліць (у 1 знач.).

2. Разм. Смятана, малако для прыправы. Зацірка з забелкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

1. Скрозь пакрыць белай фарбай.

З. плямы на сцяне.

2. Прыправіць страву малаком, смятанай.

З. булён.

|| незак. забе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. забе́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і забе́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забе́льванне ср.

1. забе́ливание, забе́лка ж.;

2. кул. забе́ливание; запра́вка ж.;

1, 2 см. забе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

creamer

[ˈkri:mər]

n.

1) збано́чак для сьмята́ны

2) цэнтрыфу́га f. (для адго́ну сьмята́ны)

3) парашо́к-забе́лка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

подбо́лтка ж., разг.

1. (действие) падкало́чванне, -ння ср., падме́шванне, -ння ср.; падбе́льванне, -ння ср.;

2. (в пойло для скота) по́дмешка, -кі ж.; (приправа к кушанью) запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; (из муки) по́дкалатка, -кі ж.; (забелка) забе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запра́вка ж.

1. (действие) устаўля́нне, -ння ср.; уклада́нне, -ння ср.; засо́ўванне, -ння ср.; нала́джванне, -ння ср., прыла́джванне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; падрыхто́ўка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 1, 2;

2. (горючим) запра́ўка, -кі ж.;

3. кул. запра́ва, -вы ж., закра́са, -сы ж.; забе́лка, -кі ж.; за́таўка, -кі ж.; по́дкалатка, -кі ж.; см. заправля́ть​ 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)