забе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. забельваць — забяліць (у 1 знач.).
2. Разм. Смятана, малако для прыправы. Зацірка з забелкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)