забе́жніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. забе́жніца забе́жніцы
Р. забе́жніцы забе́жніц
Д. забе́жніцы забе́жніцам
В. забе́жніцу забе́жніц
Т. забе́жніцай
забе́жніцаю		 забе́жніцамі
М. забе́жніцы забе́жніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забе́жніца Глухое, аддаленае месца (Выс. Касп.). Тое ж адскока (Сіроц. Касп.), забе́жня (Кузн. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)