забе́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| забе́жніца | забе́жніцы | |
| забе́жніцы | забе́жніц | |
| забе́жніцы | забе́жніцам | |
| забе́жніцу | забе́жніц | |
| забе́жніцай забе́жніцаю |
забе́жніцамі | |
| забе́жніцы | забе́жніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)