Заба́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Заба́вы
Р. Заба́ў
Заба́ваў
Д. Заба́вам
В. Заба́вы
Т. Заба́вамі
М. Заба́вах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заба́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заба́ва заба́вы
Р. заба́вы заба́ў
Д. заба́ве заба́вам
В. заба́ву заба́вы
Т. заба́вай
заба́ваю		 заба́вамі
М. заба́ве заба́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Заба́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Заба́ва
Р. Заба́вы
Д. Заба́ве
В. Заба́ву
Т. Заба́вай
Заба́ваю
М. Заба́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вячо́ркі, -рак.

Зборы вясковай моладзі зімовымі або асеннімі вечарамі для сумеснай работы, забавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арэ́лі, -яў.

Збудаванне, на якім гушкаюцца для забавы; гушкалка.

|| прым. арэ́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заба́ва, -ы, мн. -ы, -ба́ў, ж.

Гульня, пацеха або тое, што забаўляе, весяліць.

Дзіцячыя забавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасья́нс, -у, м.

Расклад карт паводле пэўных правіл для забавы ці варажбы.

Раскладваць п.

|| прым. пасья́нсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паджартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; зак., з каго-чаго або без. дап. (разм.).

Зрабіць каго-, што-н. прадметам жартаў, забавы.

П. з дзівака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балаўство́, ‑а, н.

Разм. Дураслівыя забавы; свавольства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́венне ср. заба́вы мн., развлече́ние; времяпровожде́ние;

б. ча́су — корота́ние вре́мени

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)