Вера ў таямнічыя сілы, у тое, што некаторыя з’явы і падзеі з’яўляюцца праяўленнем звышнатуральных сіл; прымхі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забабо́ны, -наў ед.нет
1. суеве́рие ср.;
2. предрассу́дки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забабо́ны, ‑аў; адз.няма.
Вера ў тое, што некаторыя з’явы і падзеі маюць таямнічы сэнс і з’яўляюцца прадказаннем будучага; прымхі. Рэлігійныя забабоны. □ Сабраўся ў старэчай памяці нязмерны запас дзівосных успамінаў, у якіх траплялася здаровая жыццёвая мудрасць з густой сеткай спрадвечных забабонаў.Зарэцкі.— Калі сустрэнеш папа на дарозе — не к дабру, — кажуць людзі. Міхалка плюе, нібы верыць у гэты[я] дурныя забабоны.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забабо́нымнÁberglaube(n) m -(n)s, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
забабоны
Том: 10, старонка: 69.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
Забабо́ны ’прымхі’. Рус.дыял.смал., бранск., прыбалт., паўн.-дзвін., урал.забабо́ны, укр.забобо́ни, польск.zabobon, славац.zabobonky (Калал) ’тс’. Ст.-рус.забабоны (XVII ст.) ’тс’. Параўн. укр.бобони ’забабоны’ (Жэлях.), славац.bobony ’тс’ (Калал), серб.-харв.забоњити, бобоњити ’гучаць, балбатаць’, забоњити ’пачаць балбатаць, гучаць’, ст.-чэш.bobonek, pobonek ’забабоннае дзеянне’. Паводле Бернекера (1, 36–37), Фасмера (2, 70), гукапераймальнага характару (параўн. балбатаць, ням.bebeln, ст.-грэч.βαβάξω ’балбатаць’). Гэта прынялі Мартынаў–Міхневіч (Маладосць, 1969, 4, 136), указваючы на паралель балабоніць. Махэк₂ (58–59) высоўвае думку аб сувязі са ст.-чэш.boniti, дзе *bon‑ з ‑mon (параўн. корань *men, *mьn у памяць, помню) і прэфіксам po‑, што пераўтварыўся ў bo‑. Коген (УЗ БГУ, 1, 191, 192) указвае на падваенне кораня ба/бо, што адзначаецца ў слове байка1 (гл.). Магчыма, што паміж гукаперайманнем і ўтварэннем слова bobniti сапраўды трэба адзначыць пераходны этап, калі *bo, *bol мела значэнне ’гаварыць’, таму магчыма аб’яднанне названых думак. Сцвярджэнне Брукнера (643) пра польск. паходжанне ўсх.-слав. форм непераканаўчае.
