жы́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жы́тні жы́тняя жы́тняе жы́тнія
Р. жы́тняга жы́тняй
жы́тняе		 жы́тняга жы́тніх
Д. жы́тняму жы́тняй жы́тняму жы́тнім
В. жы́тні (неадуш.)
жы́тняга (адуш.)		 жы́тнюю жы́тняе жы́тнія (неадуш.)
жы́тніх (адуш.)
Т. жы́тнім жы́тняй
жы́тняю		 жы́тнім жы́тнімі
М. жы́тнім жы́тняй жы́тнім жы́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жы́тні ржано́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жы́тні, ‑яя, ‑яе.

1. Які мае адносіны да жыта. Жытняе поле. □ Агнём вясёлак ззяюць росы У моры жытніх каласоў. Колас.

2. Прыгатаваны з жыта або прадуктаў яго апрацоўкі. Жытняя мука. Жытні хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жы́тні Róggen-;

жы́тні хлеб Róggenbrot n -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жытні, жытнёвы, аржаны, іржаны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

жы́та, -а, М жы́це, н.

1. Аднагадовая расліна сямейства злакавых, зерне якой скарыстоўваецца для прыгатавання хлеба.

Ж. красуе.

2. Зерне гэтай расліны.

Ссыпаць ж. ў мяшкі.

3. толькі мн. (жыты́, -о́ў). Жытнія палі.

|| памянш.-ласк. жытцо́, -а́, н.

|| прым. жы́тні, -яя, -яе і жытнёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аржаны́, -а́я, -о́е.

Тое, што і жытні.

А. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жытнёвы, см. жы́тні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жи́тный обл. жы́тні; (ржаной) аржаны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ржано́й жы́тні, аржаны́;

ржано́й хлеб жы́тні (аржаны́) хлеб;

ржана́я мука́ жы́тняя (аржана́я) мука́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)