жартаўлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жартаўлі́вы жартаўлі́вая жартаўлі́вае жартаўлі́выя
Р. жартаўлі́вага жартаўлі́вай
жартаўлі́вае		 жартаўлі́вага жартаўлі́вых
Д. жартаўлі́ваму жартаўлі́вай жартаўлі́ваму жартаўлі́вым
В. жартаўлі́вы (неадуш.)
жартаўлі́вага (адуш.)		 жартаўлі́вую жартаўлі́вае жартаўлі́выя (неадуш.)
жартаўлі́вых (адуш.)
Т. жартаўлі́вым жартаўлі́вай
жартаўлі́ваю		 жартаўлі́вым жартаўлі́вымі
М. жартаўлі́вым жартаўлі́вай жартаўлі́вым жартаўлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жартаўлі́вы, -ая, -ае.

1. Схільны, ахвочы да жартаў.

Жартаўлівая дзяўчына.

2. Які ўспрымаецца як жарт, робіцца не ўсур’ёз.

Жартаўлівая размова.

3. Вясёлы, гуллівы.

Ж. настрой.

|| наз. жартаўлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жартаўлі́вы

1. шутли́вый;

2. (непринуждённо весёлый, кокетливый) игри́вый; шаловли́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жартаўлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны да жартаў, ахвочы пажартаваць (пра чалавека). Мая цвёрда верыла ў сваё шчасце і, як раней, была вясёлая, жартаўлівая. Дуброўскі. // З адценнем жарту. Жартаўлівы тон.

2. Які ўспрымаецца як жарт, робіцца не ўсур’ёз. Жартаўлівыя частушкі. Жартаўлівая размова.

3. Вясёлы, гуллівы, гарэзлівы. Чакаю, каб на твар, заліты потам, Хоць раз павеяў вецер жартаўлівы. Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жартаўлі́вы schérzhaft, schérzend, spáßhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шутли́вый жартаўлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жартлі́вы, см. жартаўлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуллі́вы, -ая, -ае.

Жартаўлівы, вясёлы, гарэзлівы.

Г. настрой.

Гуллівае дзіця.

|| наз. гуллі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жартлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і жартаўлівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

игри́вый гуллі́вы; (шутливый) жартаўлі́вы; (шаловливый) дураслі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)