жані́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жані́х жаніхі́
Р. жаніха́ жаніхо́ў
Д. жаніху́ жаніха́м
В. жаніха́ жаніхо́ў
Т. жаніхо́м жаніха́мі
М. жаніху́ жаніха́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

жані́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Мужчына, які мае нявесту; будучы муж нявесты.

Пазнаёміцца з жаніхом сяброўкі.

2. Мужчына, які ўступае ў шлюб, у час шлюбнай цырымоніі і ўрачыстасці.

Павіншаваць жаніха з нявестай.

3. Халасты мужчына, які мае намер жаніцца.

|| ласк. жанішо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

|| прым. жаніхо́ўскі, -ая, -ае (разм.).

Ж. выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жані́х, -ха́ м. жени́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жані́х, ‑а, м.

Мужчына, які мае нявесту; будучы муж нявесты; суджаны. Спраўляюцца заручыны Вясельніцы засмучанай З вясёлым жаніхом. Купала. // Мужчына, які ўступае ў шлюб, у час шлюбных абрадаў і ўрачыстасцей. І Вось Жаніх той і Нявеста Сваё ў царкве занялі месца, Каб шлюбны выканаць закон. Крапіва. // Халасты мужчына, які думае жаніцца і шукае нявесту. Да яе колькі жаніхоў сваталася. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жані́х м

1. Bräutigam m -s, -e;

2. (мужчына, які шукае нявесту) Fréier m -s, - (высок);

жані́х і няве́ста Bráutleute pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Жані́х. Рус., укр. жених, польск. дыял. żenich, чэш. ženich, славац. ženích, славен. ženih, серб.-харв. жѐнӣх, же̏них, балг. женѝх. Ст.-слав. женихъ, ст.-рус. женихъ. Прасл. аддзеяслоўны назоўнік з суфіксам *‑x‑ъ і асновай *ženi‑ti (гл. жані́ць). Слаўскі, SP, 1, 73; Шанскі, 1, Ж, 285; Трубачоў, История терм., 95.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жаніха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Быць жаніхом, паводзіць сябе як жаніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жени́х жані́х, -ха́ м.;

жени́х и неве́ста жані́х і няве́ста;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fiancé [fiˈɒ̃nseɪ, fiˈɑ̃:nseɪ] n. жані́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

су́джаны¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У вуснай народнай творчасці: жаніх.

Дзяўчаты горка плакалі, не прычакаўшы суджаных з вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)