жалабо́к гл. жолаб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жалабо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жалабо́к жалабкі́
Р. жалабка́ жалабко́ў
Д. жалабку́ жалабка́м
В. жалабо́к жалабкі́
Т. жалабко́м жалабка́мі
М. жалабку́ жалабка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жалабо́к, -бка́ м.

1. уменьш. желобо́к;

2. архит. ложо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жалабо́к, ‑бка, м.

Памянш. да жолаб (у 1 знач.); невялікае прадаўгаватае паглыбленне ў чым‑н. Па драўляным жалабку [з бярозы] сцякаў празрысты сок. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жалабо́к гл. жо́лаб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

жо́лаб, -а, мн. жалабы́, жалабо́ў, м.

1. Прадаўгаватае паглыбленне, зробленае ў чым-н., а таксама прыстасаванне з дошак, ліставога жалеза і пад. для сцёку вадкасцей або перасыпання чаго-н.

2. Кармушка для жывёлы.

|| памянш. жалабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. жалабо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жалабо́к

1. Доўгае паглыбленне, невялікая вузкая ўпадзіна; прыродная канаўка (БРС). Тое ж жалу́баўка, жалу́бка (Слаўг.).

2. Вадасцёкавы латок пры страсе (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

рышто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Жалабок, канаўка сцёку вады.

Прыдарожныя рышткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́разь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Скразная прарэзаная адтуліна; жалабок.

П. прыцэла.

2. Від скразной разьбы (спец.).

Мастацкая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

groove [gru:v] n.

1. жалабо́к; паз; кана́ўка

2. прывы́чка; руці́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)