жалаба́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жалаба́ты жалаба́тая жалаба́тае жалаба́тыя
Р. жалаба́тага жалаба́тай
жалаба́тае		 жалаба́тага жалаба́тых
Д. жалаба́таму жалаба́тай жалаба́таму жалаба́тым
В. жалаба́ты (неадуш.)
жалаба́тага (адуш.)		 жалаба́тую жалаба́тае жалаба́тыя (неадуш.)
жалаба́тых (адуш.)
Т. жалаба́тым жалаба́тай
жалаба́таю		 жалаба́тым жалаба́тымі
М. жалаба́тым жалаба́тай жалаба́тым жалаба́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жалаба́ты (имеющий форму жёлоба) жело́бчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жело́бчатый жалаба́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

żłobkowany

тэх. рыфлены, жалабаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

geríllt

a жалаба́ты, ры́флены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Жалаба́ціцца ’выгінацца, карабаціцца’ (Карэліц., Нар. сл., 86). Параўн. укр. жоло́битися ’карабаціцца’, рус. желоби́ть ’рабіць жолаб’ і да т. п. Утворана суф. ‑іц + ца ад прым. *жалабаты ’жалабаваты’, вытворнага ад наз. жолаб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

geríppt

a рабры́сты, жалаба́ты

~er Stoff — рубча́стая матэ́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)