Дэцы (прыстаўка долевых адзінак) 1/108

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дэцы-

(лац. decem = дзесяць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае дзесятую долю меры, што названа ў другой частцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэцы...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. адна дзясятая, напр.: дэцыбел, дэцылітр, дэцыметр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэцы...

т. 6, с. 365

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэцы...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае дзесятую долю той меры, якая названа ў другой частцы, напрыклад: дэцыграм, дэцылітр.

[Ад лац. decem — дзесяць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дэ́ка дэ́кі
Р. дэ́кі дэ́к
Д. дэ́цы дэ́кам
В. дэ́ку дэ́кі
Т. дэ́кай
дэ́каю		 дэ́камі
М. дэ́цы дэ́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

d.

= Dezi- – дэцы- (у складаных словах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэ́ка, ‑і, ДМ дэцы; Р мн. дэк; ж.

1. Частка корпуса некаторых струнных музычных інструментаў, якія служаць для адбіцця і ўзмацнення гуку. Верхняя дэка скрыпкі. Дэка піяніна.

2. Падбарабанная або надбарабанная частка малатарні.

[Ням. Decke — накрыўка, века.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэцыгра́м

(ад дэцы- + грам)

адзінка вагі, роўная 1/10 грама.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэцылі́тр

(ад дэцы- + літр)

мера ёмістасці, роўная 1/10 літра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)