дэфекты металаў

т. 6, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

радыяцыйныя дэфекты

т. 13, с. 244

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфекты ў крышталях

т. 6, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэфе́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэфе́кт дэфе́кты
Р. дэфе́кту дэфе́ктаў
Д. дэфе́кту дэфе́ктам
В. дэфе́кт дэфе́кты
Т. дэфе́ктам дэфе́ктамі
М. дэфе́кце дэфе́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бракава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бракаваць.

2. у знач. прым. Які мае дэфекты. Бракаваныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыслакацыі,

дэфекты ў крышталях.

т. 6, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

недалі́ў, ‑ліву, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. недаліваць — недаліць.

2. Колькасць якой‑н. вадкасці, якой не хапае да патрэбнай меры. Недаліў бензіну да трох літраў.

3. Спец. Няпоўная заліўка ліцейнай формы металам, у выніку чаго атрымліваюцца дэфекты ліцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фло́кены

(ням. Flocken)

дэфекты ўнутранай будовы сталі ў выглядзе тонкіх звілістых трэшчын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэапла́стыка

(ад астэа + -пластыка)

аперацыя па перасадцы касцявой тканкі, каб выправіць дэфекты косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фры́кцыі

(лац. frictio = трэнне)

дэфекты на фатаграфічным адлюстраванні, якія вынікаюць праз механічнае дзеянне (трэнне, ціск і інш.) на слой эмульсіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)