дэфармава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэфарму́ецца дэфарму́юцца
Прошлы час
м. дэфармава́ўся дэфармава́ліся
ж. дэфармава́лася
н. дэфармава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэфармава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дэфарму́ецца дэфарму́юцца
Прошлы час
м. дэфармава́ўся дэфармава́ліся
ж. дэфармава́лася
н. дэфармава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэфармава́цца

1. сов. и несов. деформи́роваться;

2. несов., страд. деформи́роваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэфармава́цца, ‑муецца; зак. і незак.

1. Змяніць (змяняць) сваю форму, аб’ём, памер пад уздзеяннем знешняй сілы.

2. толькі незак. Зал. да дэфармаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфармава́цца

1. sich verfórmen, sich deformíeren;

2. зал. стан deformíert wérden [sein]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэфармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Змяніць (змяняць) форму чаго-н., памер якога-н. цела або яго частак уздзеяннем знешніх сіл.

|| звар. дэфармава́цца, -му́юся, -му́ешся, -му́ецца; -му́йся.

|| наз. дэфарма́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

деформи́роваться

1. сов. и несов. дэфармава́цца;

2. страд. дэфармава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deformować się

незак. дэфармавацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deformacja

deformacj|a

ж. дэфармацыя;

ulegać ~i — дэфармавацца; паддавацца дэфармацыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

warp [wɔ:p] v.

1. караба́ціць; караба́ціцца; гнуць; гну́цца

2. скрыўля́ць, скрыўля́цца; дэфармава́ць; дэфармава́цца

3. скажа́ць, фальсіфікава́ць; псава́ць;

a warped sense of humour скажо́ны сэнс гу́мару;

warp one’s life сапсава́ць сваё жыццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)