дэспаты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэспаты́зм
Р. дэспаты́зму
Д. дэспаты́зму
В. дэспаты́зм
Т. дэспаты́змам
М. дэспаты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэспаты́зм, -у, м.

1. Неабмежаваная ўлада, самавольства.

Д. самаўладства.

2. перан. Паводзіны дэспата (у 2 знач.).

Сямейны д.

|| прым. дэспаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэспаты́зм, -му м. деспоти́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэспаты́зм, ‑у, м.

1. Тое, што і дэспатыя.

2. Самавольства ў адносінах да акружаючых; самадурства, тыранства. Дэспатызм прыгоннікаў. Сямейны дэспатызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэспатызм

т. 6, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэспаты́зм м Despotsmus m -; Gewltherrschaft f -; Wllkür f - (самавольства);

дэспаты́зм ула́даў Behördendespotismus m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэспаты́зм

(ад дэспат)

1) тое, што дэспатыя 1;

2) перан. самавольства ў адносінах да акружаючых; самадурства, тыранства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

деспоти́зм дэспаты́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыра́нства, -а, н.

1. Паводзіны, учынкі тырана (у 2 знач.).

2. Дэспатызм, жорсткасць.

Мінуліся часы яго т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тырані́я, -і, ж.

1. Праўленне, улада, заснаваная на самавольстве і дэспатызме.

2. перан. Дэспатызм, жорсткасць у адносінах да каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)