дэрмата-

(гр. derma, -atos = скура)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «які адносіцца да скуры, да скурных хвароб».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрмата...

т. 6, с. 355

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэрмато́лаг

(ад дэрмата- + -лаг)

спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматало́гія

(ад дэрмата- + -логія)

раздзел медыцыны, які вывучае будову, функцыі і хваробы скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматаміко́зы

(ад дэрмата- + мікозы)

хваробы скуры (парша, стрыгучы лішай і інш.), якія выклікаюцца дэрматаміцэтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматаміцэ́ты

(ад дэрмата- + -міцэты)

група мікраскапічных грыбкоў, якія паразітуюць у скуры чалавека і жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматазаано́зы

(ад дэрмата- + гр. zoon = жывёла)

хваробы скуры ў жывёл і чалавека, якія выклікаюцца жывёльнымі паразітамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматаге́н

(ад дэрмата- + -ген)

знешні шчыльны пласт клетак утваральнай тканкі ў растучых кончыках каранёў і сцёблаў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматаміязі́т

(ад дэрмата + гр. mys, myos = мышца)

калагеноз з паражэннем скуры, мышцаў, нерваў, а таксама сэрца, нырак і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэрматафі́тыі

(ад дэрмата + гр. phyton = расліна)

грыбковыя хваробы скуры, валасоў і ногцяў жывёл і чалавека, якія выклікаюцца патагеннымі грыбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)