Verbum

анлайнавы слоўнік

дэпарта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэпарта́цыя ж. депорта́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэпарта́цыя, ‑і, ж.

Прымусовае выдварэнне непажаданай асобы за межы дзяржавы.

[Лац. deportatio — вываз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпартацыя

т. 6, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэпарта́цыя ж. Deportatión f -, Zwángsverschickung f -;

дэпарта́цыя паліты́чных праці́ўнікаў Deportatión von politíschen Gégnern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэпартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго (што).

Выгнаць (выганяць), выдаліць (выдаляць) з краіны.

Д. супрацоўніка пасольства.

|| наз. дэпарта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэпарта́цыя

(лац. deportatio = вываз)

прымусовае выдварэнне непажаданай асобы за межы дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэпарта́цыя

(лац. deportatio = вываз)

высылка з дзяржавы або перасяленне на новае месцажыхарства як мера крымінальнага або адміністрацыйнага пакарання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

депорта́ция дэпарта́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deportation [ˌdi:pɔ:ˈteɪʃn] n. дэпарта́цыя, вы́сылка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)