дэко́рум, -у, м. (кніжн.).

Знешняя, паказная прыстойнасць; тое, што адпавядае такой прыстойнасці.

Захаваць д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэко́рум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэко́рум
Р. дэко́руму
Д. дэко́руму
В. дэко́рум
Т. дэко́румам
М. дэко́руме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэко́рум, -му м., книжн. деко́рум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэко́рум, ‑у, м.

Кніжн. Знешняя прыстойнасць; абставіны, якія адпавядаюць становішчу або пасадзе. Прытрымлівацца дэкоруму.

[Ад лац. decorum — прыстойнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэко́рум м Dekórum n -s, Ánstand m -(e)s;

◊ захава́ць дэко́рум das Gesícht wáhren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэко́рум

(лац. decorum = прыстойнасць)

знешняя прыстойнасць, адпаведныя займаемай займанай пасадзе абставіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэко́рум

(лац. decorum = прыстойнасць)

знешняя прыстойнасць; адпаведныя займаемай пасадзе абставіны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

деко́рум книжн. дэко́рум, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

decorum

[dɪˈkɔrəm]

n.

дэко́рум -у m., во́нкавая прысто́йнасьць, ве́тлівае захава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fassáde

f -, -n

1) буд. фаса́д, пе́рад (будынка)

2) дэко́рум, зне́шняя прысто́йнасць

3) груб. твар, фізіяно́мія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)