дэкласава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэкласава́ны дэкласава́ная дэкласава́нае дэкласава́ныя
Р. дэкласава́нага дэкласава́най
дэкласава́нае
дэкласава́нага дэкласава́ных
Д. дэкласава́наму дэкласава́най дэкласава́наму дэкласава́ным
В. дэкласава́ны (неадуш.)
дэкласава́нага (адуш.)
дэкласава́ную дэкласава́нае дэкласава́ныя (неадуш.)
дэкласава́ных (адуш.)
Т. дэкласава́ным дэкласава́най
дэкласава́наю
дэкласава́ным дэкласава́нымі
М. дэкласава́ным дэкласава́най дэкласава́ным дэкласава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэкласава́ны, -ая, -ае.

У класавым грамадстве: які страціў усякую сувязь са сваім класам, не прымае ніякага ўдзелу ў грамадскай вытворчасці.

Дэкласаваныя элементы.

|| наз. дэкласава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкласава́ны прич., прил. декласси́рованный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкласава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які страціў сувязь са сваім класам, не прымкнуў да другога класа і не прымае ўдзелу ў грамадска карыснай працы. Дэкласаваны элемент.

[Ад фр. déclassé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкласава́ны deklassert;

дэкласава́ны элеме́нт deklassertes Elemnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэкласава́ны

(фр. déclassé)

які страціў сувязь са сваім класам, не ўдзельнічае ў грамадскай вытворчасці, апусціўся ў маральных адносінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкласава́ны

(фр. déclassé)

які страціў сувязь са сваім сацыяльным класам, не ўдзельнічае ў грамадскай вытворчасці, апусціўся ў маральных адносінах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

декласси́рованный прич., прил. дэкласава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́мпен-пралетарыя́т, -у, М -я́це, м.

Дэкласаваны слой людзей у антаганістычным грамадстве (басякі, валацугі, жабракі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́мпен-пралетарыя́т, ‑у, М ‑яце, м.

Дэкласаваны слой людзей у антаганістычным грамадстве (басякі, валацугі, жабракі і пад.).

[Ням. Lumpenproletariat; ад Lumpen — лахманы і Proletariat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)