дэ́бет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дэ́бет
Р. дэ́бету
Д. дэ́бету
В. дэ́бет
Т. дэ́бетам
М. дэ́беце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дэ́бет, -у, М -беце, м. (спец.).

У прыходна-расходных кнігах: рахунак паступленняў і даўгоў дадзенай установе.

|| прым. дэбето́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэ́бет, -ту м., бухг. де́бет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэ́бет, ‑у, М ‑беце, м.

Левая старонка прыходна-расходных кніг, куды заносяцца ўсе выступленні, а таксама даўгі і расходы па данаму рахунку; проціл. крэдыт.

[Ад лац. debet — ён вінен.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбет

т. 6, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́бет м бухг Débet n -s, -s, Soll n - і -s;

дэ́бет і крэ́дыт Soll und Háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэ́бет

(лац. debet = ён вінаваты)

левы бок бухгалтарскага балансу; у рахунках актыву 2 змяшчае прыходную частку, а ў рахунках пасіву 2 расходную (параўн. крэдыт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэ́бет-но́та бухг, фін Débetnote f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

де́бет бухг. дэ́бет, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

debit​1 [ˈdebɪt] n. дэ́бет;

debit and credit дэ́бет і крэ́дыт;

a debit card дэ́бетная ка́ртка, пла́стыкавая ка́ртка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)