Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дыяло́г ’дыялог’ (БРС). Рус.диало́г, укр.діало́г. Запазычанне праз рус. мову з франц.dialogue (< лац. < грэч.). Шанскі, 1, Д, Е, Ж, 109–110. Фасмер (1, 512) дапускае магчымасць запазычання ў рус. мове і з ням.Dialog (< лац. < грэч.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыяло́г
(гр. dialogos)
1) размова паміж дзвюма або некалькімі асобамі;
2) частка літаратурнага твора ў выглядзе размовы дзеючых асоб; літаратурны твор, напісаны ў форме размовы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дыяло́г
(гр. dialogos)
1) размова паміж дзвюма або некалькімі асобамі;
2) перан. перагаворы, абмен меркаваннямі (напр. у палітыцы).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
диало́глит.дыяло́г, -гу м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)