Паўночнаўсходнія дыялекты (бел. мовы) 2/225, 226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Паўднёва-заходнія дыялекты (бел. мовы) 2/225, 226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дыяле́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыяле́кт дыяле́кты
Р. дыяле́кту дыяле́ктаў
Д. дыяле́кту дыяле́ктам
В. дыяле́кт дыяле́кты
Т. дыяле́ктам дыяле́ктамі
М. дыяле́кце дыяле́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыялектало́гія, -і, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае дыялекты.

|| прым. дыялекталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінгвагеагра́фія, -і, ж.

Лінгвістычная геаграфія — раздзел дыялекталогіі, што вывучае тэрытарыяльнае размяшчэнне дыялектных з’яў, якімі адрозніваюцца дыялекты дадзенай мовы.

|| прым. лінгвагеаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыялектало́гія, ‑і, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае дыялекты.

[Ад грэч. diálektos гаворка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

велікару́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да велікарусаў. Велікарускія дыялекты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракры́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пракрыту. Пракрыцкія дыялекты. Пракрыцкая літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

versed [vɜ:st] adj. (in) во́пытны;

be versed in the dialects ве́даць дыяле́кты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

і́дыш, нескл., м.

Сучасная мова яўрэяў Усходняй і Цэнтральнай Еўропы, якая мае ў сваёй аснове нямецкія дыялекты.

[Ад ням. judisch — яўрэйскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)