Дыхання органы 2/150; 4/337, 338, 339; 10/291

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хваробы органаў дыхання 1/529; 2/131, 151

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Штучнага дыхання апарат 11/63, 362 (іл.), 364

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дыха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыха́нне
Р. дыха́ння
Д. дыха́нню
В. дыха́нне
Т. дыха́ннем
М. дыха́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ду́шны, -ая, -ае.

Гарачы, насычаны выпарэннямі; цяжкі для дыхання.

Д. вечар.

Душнае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аквала́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

Апарат для дыхання чалавека пад вадою.

|| прым. аквала́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самавыратава́льнік

‘сродак аховы органаў дыхання і зроку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самавыратава́льнік самавыратава́льнікі
Р. самавыратава́льніка самавыратава́льнікаў
Д. самавыратава́льніку самавыратава́льнікам
В. самавыратава́льнік самавыратава́льнікі
Т. самавыратава́льнікам самавыратава́льнікамі
М. самавыратава́льніку самавыратава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уду́шша, -а, н.

Стан, пры якім спіраецца дыханне ў грудзях, не хапае паветра для дыхання.

Мучае ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круп, -у, м.

Вострае запаленне гартані, а таксама некаторых іншых органаў дыхання.

|| прым. крупо́зны, -ая, -ае.

Крупознае запаленне лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэспірато́рны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да дыхальных шляхоў да дыхання.

Вострае рэспіраторнае захворванне (інфекцыйнае захворванне дыхальных шляхоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)