дыско́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыско́нт дыско́нты
Р. дыско́нту дыско́нтаў
Д. дыско́нту дыско́нтам
В. дыско́нт дыско́нты
Т. дыско́нтам дыско́нтамі
М. дыско́нце дыско́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дыско́нт, -ту м., фин. диско́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыско́нт, ‑у, М ‑нце, м.

1. Крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаля або іншага пазыковага абавязацельства да заканчэння іх тэрміну.

2. Працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі.

[Англ. discount.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысконт

т. 6, с. 292

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дыско́нт м фін Disknt m -(e)s, -e, Disknto m -s, -s і -ti

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыско́нт

(англ. discount)

1) крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаляў да заканчэння іх тэрміну, а таксама працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі;

2) скідка з цаны тавару, валюты ў біржавых і валютных здзелках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыско́нт

(англ. discount)

1) працэнт, які атрымлівае банк пры ўліку вэксаляў;

2) скідка з цаны тавару, курсу валюты ў біржавых і валютных здзелках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

диско́нт фин. дыско́нт, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rebate [ˈri:beɪt] n. дыско́нт, скі́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dyskonto

н. фін. дысконт;

dyskonto bankowe — банкаўскі дысконт;

dyskonto obligacji — дысконт аблігацый;

dyskonto weksli — дысконт вэксаляў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)