ды́скавы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ды́скавы | ды́скавая | ды́скавае | ды́скавыя | 
		
			| Р. | ды́скавага | ды́скавай ды́скавае
 | ды́скавага | ды́скавых | 
		
			| Д. | ды́скаваму | ды́скавай | ды́скаваму | ды́скавым | 
		
			| В. | ды́скавы (неадуш.) ды́скавага (адуш.)
 | ды́скавую | ды́скавае | ды́скавыя (неадуш.) ды́скавых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ды́скавым | ды́скавай ды́скаваю
 | ды́скавым | ды́скавымі | 
		
			| М. | ды́скавым | ды́скавай | ды́скавым | ды́скавых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ды́скавы, ‑ая, ‑ае.
З рабочай часткай у выглядзе спецыяльнага дыска (пра машыны, механізмы). Дыскавая сеялка. Дыскавая барана. Дыскавая піла.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ды́скавы Schéiben -;
ды́скавы плуг с.-г. Schéibenpflug m -(e)s, -pflüge;
ды́скавы тэх то́рмаз Schéibenbremse f -, -n
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
дыск, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Прадмет, дэталь якой-н. машыны, прыстасавання ў выглядзе плоскага круга.
Д. электрапілы.
Д. аўтамата.
2. Спартыўны снарад у форме круга, які прымяняецца для кідання.
Кінуць д.
3. Аптычны носьбіт інфармацыі ў выглядзе плоскага круга.
Выпусціць д.
Запісаць д.
Модныя дыскі.
4. Прыстасаванне для захоўвання інфармацыі на камп’ютары.
Магнітны д.
Аптычны д.
|| прым. ды́скавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Дыскавая барана.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ро́тарна-ды́скавы
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | ро́тарна-ды́скавы | ро́тарна-ды́скавая | ро́тарна-ды́скавае | ро́тарна-ды́скавыя | 
		
			| Р. | ро́тарна-ды́скавага | ро́тарна-ды́скавай ро́тарна-ды́скавае
 | ро́тарна-ды́скавага | ро́тарна-ды́скавых | 
		
			| Д. | ро́тарна-ды́скаваму | ро́тарна-ды́скавай | ро́тарна-ды́скаваму | ро́тарна-ды́скавым | 
		
			| В. | ро́тарна-ды́скавы (неадуш.) ро́тарна-ды́скавага (адуш.)
 | ро́тарна-ды́скавую | ро́тарна-ды́скавае | ро́тарна-ды́скавыя (неадуш.) ро́тарна-ды́скавых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | ро́тарна-ды́скавым | ро́тарна-ды́скавай ро́тарна-ды́скаваю
 | ро́тарна-ды́скавым | ро́тарна-ды́скавымі | 
		
			| М. | ро́тарна-ды́скавым | ро́тарна-ды́скавай | ро́тарна-ды́скавым | ро́тарна-ды́скавых | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012,
		sbm2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
лушчы́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Сельскагаспадарчая машына для лушчэння глебы.
Дыскавы л.
|| прым. лушчы́льнікавы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
лушчы́льнік, ‑а, м.
Сельскагаспадарчая прылада для лушчэння глебы. Лямешны лушчыльнік. Дыскавы лушчыльнік.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
tarczowy
tarczow|y
1. шчытавы;
2. дыскавы;
hamulec ~y — дыскавы тормаз;
piła ~a — дыскавая піла
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)