назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дысе́ктары | ||
| дысе́ктара | дысе́ктараў | |
| дысе́ктару | дысе́ктарам | |
| дысе́ктары | ||
| дысе́ктарам | дысе́ктарамі | |
| дысе́ктары | дысе́ктарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад
перадавальная тэлевізійная трубка, у якой аптычнае адлюстраванне ператвараецца ў электрычны сігнал.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
диссе́ктор
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)