дырэктыўны

дырэкты́ўны, -ая, -ае.

1. гл. дырэктыва.

2. перан. Катэгарычны, які мае характар дырэктывы.

Дырэктыўныя ўказанні.

|| наз. дырэкты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэкты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дырэкты́ўны	дырэкты́ўная	дырэкты́ўнае	дырэкты́ўныя
Р.	дырэкты́ўнага	дырэкты́ўнай дырэкты́ўнае	дырэкты́ўнага	дырэкты́ўных
Д.	дырэкты́ўнаму	дырэкты́ўнай	дырэкты́ўнаму	дырэкты́ўным
В.	дырэкты́ўны (неадуш.) дырэкты́ўнага (адуш.)	дырэкты́ўную	дырэкты́ўнае	дырэкты́ўныя (неадуш.) дырэкты́ўных (адуш.)
Т.	дырэкты́ўным	дырэкты́ўнай дырэкты́ўнаю	дырэкты́ўным	дырэкты́ўнымі
М.	дырэкты́ўным	дырэкты́ўнай	дырэкты́ўным	дырэкты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дырэкты́ўны директи́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дырэкты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае характар дырэктывы, заключае ў сабе кіруючыя ўказанні. Дырэктыўнае пісьмо. Дырэктыўны план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэкты́ўны Direktív-, ríchtungsweisend, ríchtungsgebend, léitend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дырэкты́ва, -ы, мн. -ы, -ты́ў, ж.

Агульнае кіруючае ўказанне службовай асобы або вышэйшага органа ніжэйшаму, абавязковае для выканання.

|| прым. дырэкты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адміністрацы́йна-дырэкты́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўны	адміністрацы́йна-дырэкты́ўная	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнае	адміністрацы́йна-дырэкты́ўныя
Р.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнага	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнай адміністрацы́йна-дырэкты́ўнае	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнага	адміністрацы́йна-дырэкты́ўных
Д.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнаму	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнай	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнаму	адміністрацы́йна-дырэкты́ўным
В.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўны адміністрацы́йна-дырэкты́ўнага	адміністрацы́йна-дырэкты́ўную	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнае	адміністрацы́йна-дырэкты́ўныя
Т.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўным	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнай адміністрацы́йна-дырэкты́ўнаю	адміністрацы́йна-дырэкты́ўным	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнымі
М.	адміністрацы́йна-дырэкты́ўным	адміністрацы́йна-дырэкты́ўнай	адміністрацы́йна-дырэкты́ўным	адміністрацы́йна-дырэкты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адміністрацы́йна-дырэкты́ўны администрати́вно-директи́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

директи́вный дырэкты́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dyrektywny

дырэктыўны, катэгарычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verbum