дырэкты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дырэкты́ўны дырэкты́ўная дырэкты́ўнае дырэкты́ўныя
Р. дырэкты́ўнага дырэкты́ўнай
дырэкты́ўнае		 дырэкты́ўнага дырэкты́ўных
Д. дырэкты́ўнаму дырэкты́ўнай дырэкты́ўнаму дырэкты́ўным
В. дырэкты́ўны (неадуш.)
дырэкты́ўнага (адуш.)		 дырэкты́ўную дырэкты́ўнае дырэкты́ўныя (неадуш.)
дырэкты́ўных (адуш.)
Т. дырэкты́ўным дырэкты́ўнай
дырэкты́ўнаю		 дырэкты́ўным дырэкты́ўнымі
М. дырэкты́ўным дырэкты́ўнай дырэкты́ўным дырэкты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)