дыпла-

(гр. diploos = двайны, падвойны)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «двайны», «падвойны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыплапі́я

(ад дыпла- + ops = вока)

разлад зроку, які выражаецца ў падваенні бачных прадметаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыплафа́за

(ад дыпла- + фаза)

фаза жыццёвага цыклу асобіны з двайным наборам храмасом у ядрах клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыпло́ід

(ад дыпла- + -оід)

арганізм, клеткі цела якога маюць па два поўных наборы гамалагічных храмасом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыпло́нт

(ад дыпла- + гр. on = істота)

арганізм, усе клеткі якога, акрамя гамет, дыплоідныя (гл. дыплоіднасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыпластэмані́я

(ад дыпла + гр. stemon = аснова тканкі)

самы пашыраны тып будовы кветкі, які характарызуецца наяўнасцю двух колаў тычынак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыплако́кі

(ад дыпла- + кокі)

шарападобныя бактэрыі, якія размяшчаюцца парамі і з’яўляюцца ўзбуджальнікамі ганарэі, крупознага запалення лёгкіх і іншых хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыпласпандылі́я

(ад дыпла- + гр. spondylos = пазванок)

развіццё ў ніжэйшых хрыбетных двух анатамічных элементаў пазванкоў — пярэдніх і задніх дуг або цел.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)