дымі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -і́цца; незак.

1. Выпускаць дым; тлець, вылучаючы многа дыму.

Галавешка дымілася на вогнішчы.

2. перан. Вылучаць пару.

Пасля дажджу дымілася зямля.

У лагчыне дыміўся туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дымі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дымі́цца дымя́цца
Прошлы час
м. дымі́ўся дымі́ліся
ж. дымі́лася
н. дымі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дымі́цца несов. дыми́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дымі́цца, ‑міцца; незак.

Выпускаць дым; тлець, вылучаючы дым. Дымяцца трубы заводаў і фабрык. □ У зубах .. [бацькі] дымілася люлька, на галаве красаваўся саламяны капялюш. Гамолка. Ад моста засталіся толькі абгарэлыя палі, дыміўся яшчэ ўцалелы насціл ля самага берага. Лынькоў. // Вылучаць пару. На стале дыміліся талеркі з супам. Пестрак. Пасля дажджу пацела, Дымілася зямля. Калачынскі. // Падымацца клубамі (пра туман, пару). Сырая зямля дыміцца лёгкаю параю — падсыхае. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымі́цца ráuchen vi, quálmen vi, schwélen vi, dámpfen vi;

цыга́ра дымі́цца die Zigárre qualmt;

зямля́ дымі́лася ад ві́льгаці die Érde dámpfte vor Féuchtigkeit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дыми́ться дымі́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задымі́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́міцца; зак.

Пачаць дыміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́мны, -ая, -ае.

1. Які дыміцца, вылучае многа дыму.

Дымная галавешка.

2. перан. Падобны на дым.

Дымная павалока воблакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыме́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дымі́цца дымя́цца
Прошлы час
м. дыме́ўся дыме́ліся
ж. дыме́лася
н. дыме́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задымі́цца ​1, ‑дымлюся, ‑дымішся, ‑дыміцца; зак.

Пацямнець ад сажы, дыму; задымець ​1. За месяц .. ляснога жыцця ўвесь задымішся, як смаляк. Лупсякоў.

задымі́цца ​2, ‑дыміцца; зак.

Пачаць дыміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)