дызельнае паліва

т. 6, с. 278

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дызельнае паліва 4/322; 7/446; 8/51, 52

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ды́зельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ды́зельны ды́зельная ды́зельнае ды́зельныя
Р. ды́зельнага ды́зельнай
ды́зельнае		 ды́зельнага ды́зельных
Д. ды́зельнаму ды́зельнай ды́зельнаму ды́зельным
В. ды́зельны (неадуш.)
ды́зельнага (адуш.)		 ды́зельную ды́зельнае ды́зельныя (неадуш.)
ды́зельных (адуш.)
Т. ды́зельным ды́зельнай
ды́зельнаю		 ды́зельным ды́зельнымі
М. ды́зельным ды́зельнай ды́зельным ды́зельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ды́зельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дызеля. Дызельнае паліва. // Які працуе з дапамогай дызеля. Дызельны трактар. Дызельны поезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́зельны Díesel-;

ды́зельнае па́ліва Díeselkraftstoff m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

diesel [ˈdi:zl] n.

1. таксама a diesel engine ды́зель

2. таксама diesel fuel/oil ды́зельнае па́ліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ліграі́н

(англ. ligroine)

адзін з гаручых прадуктаў перагонкі нафты; выкарыстоўваецца як дызельнае паліва, растваральнік і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

napędowy

napędow|y

прывадны;

koło ~e — вядучае кола;

olej ~y — дызельнае паліва;

wał ~y — прывадны вал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)