дуры́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дуры́ла дуры́лы
Р. дуры́лы дуры́л
Д. дуры́лу дуры́лам
В. дуры́лу дуры́л
Т. дуры́лам дуры́ламі
М. дуры́ле дуры́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дуры́ла м., разг., бран. дурале́й, дурачи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуры́ла, ‑ы, м.

Разм. лаянк. Дурань, дурніца. «Бадай жа ты прапаў, мой мілы! Не знаць бы век цябе, дурылы!» Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дуры́ла м разм лаянк гл дурань

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дуры́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дуру́ ду́рым
2-я ас. ду́рыш ду́рыце
3-я ас. ду́рыць ду́раць
Прошлы час
м. дуры́ў дуры́лі
ж. дуры́ла
н. дуры́ла
Загадны лад
2-я ас. дуры́ дуры́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

blockhead [ˈblɒkhed] п. infml ёлупень, дуры́ла, бо́ўдзіла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дурачи́ще разг. дурні́ла, -лы м., дуры́ла, -лы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дурачи́на прост., бран. дуры́ла, -лы м., дурні́ла, -лы м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Láffe

m -n, -n дуры́ла, ёлуп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dope [dəʊp] n.

1. infml нарко́тык

2. до́пінг

3. infml дуры́ла, ду́рань, ідыёт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)