Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дурне́нькім.разм. Dúmmchen n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дурне́нькіназ.м. kléiner Narr, Dúmm(er)chen n -s;
прыкі́двацца дурне́нькім sich dumm stéllen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
głupiutki
дурненькі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тамава́ты, томова́ты ’дурны’ (ТС). Ад ідыш tam ’разява, дурненькі’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 909).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
głuptas
м.пагард.ласк. дурнічка; дурненькі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дурачо́кразг.дурне́нькі, -кага м.;
игра́ть в дура́чкикарт. гуля́ць у ду́рня;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дура́шкам. и ж., уменьш.-ласк., прост.дурне́нькі, -кага м., дурне́нькая, -кай ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
страшнава́та,
1.Прысл.да страшнаваты.
2.безас.узнач.вык., каму. Крыху боязна. Самой Марыне страшнавата, І ёй вясёласці няма.Колас./зінф.[Альбіна:] — Не палохайся, дурненькі мой. Кожнаму чалавеку, мабыць, страшнавата ўпершыню стаць бацькам.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)