ду́ндзіць

‘ссаць, смактаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́нджу ду́ндзім
2-я ас. ду́ндзіш ду́ндзіце
3-я ас. ду́ндзіць ду́ндзяць
Прошлы час
м. ду́ндзіў ду́ндзілі
ж. ду́ндзіла
н. ду́ндзіла
Загадны лад
2-я ас. ду́ндзі ду́ндзіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́ндзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дундзі́ць ’гаварыць недарэчнае, бубніць’ (Сл. паўн.-зах.). З літ. dundė́ti ’гаварыць’ (гл. Сл. паўн.-зах.).

Ду́ндзіць ’ссаць’ (Шат., Сцяц., Сл. паўн.-зах.), ду́нда ’соска’ (Сл. паўн.-зах.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дундзе́ць

‘грукатаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дунджу́ дундзі́м
2-я ас. дундзі́ш дундзіце́
3-я ас. дундзі́ць дундзя́ць
Прошлы час
м. дундзе́ў дундзе́лі
ж. дундзе́ла
н. дундзе́ла
Загадны лад
2-я ас. дундзі́ дундзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дундзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выдува́ть несов.

1. выдзіма́ць;

2. выдзьму́хваць;

3. выдзіма́ць;

4. жлу́кціць, ду́ндзіць; см. вы́дуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)