Дунаё́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дунаё́к
Р. Дунайка́
Д. Дунайку́
В. Дунаё́к
Т. Дунайко́м
М. Дунайку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дунаёк (в.) 2/498 (к.); 4/312

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дунаёк

т. 6, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)