Дуле́бы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дуле́бы
Р. Дуле́баў
Д. Дуле́бам
В. Дуле́бы
Т. Дуле́бамі
М. Дуле́бах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дуле́бы, -баў ист. дуле́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуле́бы мн., ист. дуле́бы, -баў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуле́бы, ‑аў; адз. дулеб, ‑а, м.

Старажытнае ўсходнеславянскае племя, якое жыло ў вярхоўях Заходняга Буга і Прыпяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дулебы

т. 6, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дулебы (в., Бярэзінскі р-н) 2/518 (к.), 530

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дулебы 2/583; 4/311; 5/560; 9/28 (карта), 577; 10/444

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Астравы Дулебы (балота, Бялыніцкі р-н) 2/111

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Астравы Дулебы

т. 18, кн. 1, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АСТРАВЫ́-ДУЛЕ́БЫ, Залазы,

балота ў Беларусі, у Бярэзінскім раёне Мінскай вобласці і ў Бялыніцкім і Клічаўскім р-нах Магілёўскай вобл., у вадазборы рэк Дулебка і Даўжанка. Пераважна вярховага (80%) тыпу. Пл. 5 тыс. га, у межах прамысл. пакладу 3,7 тыс. га. Глыб. торфу да 6,8 м. Балота ў натуральным стане, пераважна пад хваёвым лесам, часткова выкарыстоўваецца пад сенажаць.

т. 2, с. 48

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)