назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дубцы́ | ||
| дубца́ | дубцо́ў | |
| дубцу́ | дубца́м | |
| дубцы́ | ||
| дубцо́м | дубца́мі | |
| дубцы́ | дубца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дубцы́ | ||
| дубца́ | дубцо́ў | |
| дубцу́ | дубца́м | |
| дубцы́ | ||
| дубцо́м | дубца́мі | |
| дубцы́ | дубца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тонкі гібкі прут.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тонкі гібкі прут; розга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біць каго-н дубцо́м
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
гну́ткі, -ая, -ае.
Здольны лёгка гнуцца, гібкі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
віці́на, -ы,
1. Прут,
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хворости́на
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)