дубе́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дубе́ц дубцы́
Р. дубца́ дубцо́ў
Д. дубцу́ дубца́м
В. дубе́ц дубцы́
Т. дубцо́м дубца́мі
М. дубцы́ дубца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)