Дры́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дры́чын
Р. Дры́чына
Д. Дры́чыну
В. Дры́чын
Т. Дры́чынам
М. Дры́чыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Дрычын,

вёска ў Асіповіцкім р-не.

т. 6, с. 229

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дрычын,

вёска ў Пухавіцкім р-не.

т. 6, с. 229

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)