Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дрыгаце́цьнесов., разг., см. дрыжа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дрыгаце́ць, ‑ціць; незак.
Разм. Дрыжаць, трэсціся, калаціцца. Глуха калацілася паветра ад стрэлаў гармат, і з ім калаціліся-дрыжалі вокны-шыбы, і хатка дрыгацела, як калыска.Нікановіч.// Мігцець, трапятаць. На ясным небе загараліся зоркі, дрыгацелі, свяціліся рознакаляровымі агеньчыкамі, пераліваліся.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрыгаце́цьразм.
1. (трэсціся) sich schütteln, zíttern vi; bében vi;
дрыгаце́ць ад хо́ладу vor Kälte zíttern [schlóttern];
дрыгаце́ць у гара́чцы Schüttelfrost háben;
2. (мігцець, трапятаць) schímmern vi, flímmern vi, fláckern vi, zúcken vi (пра святло); áufblitzen vi, áufleuchten vi (пра агні)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Дрыгаце́ць ’дрыжаць’ (БРС, Касп., Шат.). Утварэнне з «узмацняльным» суфіксам ад слав.*drъg‑ (параўн. *drъgati, *drъgъtati, *drъgъtěti ў Трубачова, Эт. сл., 5, 137–138). Праформа *drъg‑ot‑ěti пацвярджаецца, напр., укр.дыял.дрогота́ ’дрож’, славац.drgotať ’грукатаць’ і бел. словам. Ва ўсякім разе мадэль *drъg‑ot‑ěti носіць прасл. характар і не можа быць зведзенай да *drъgъtěti, як гэта ў Трубачова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
задрыгаце́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.
Пачаць дрыгацець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дрыгаце́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.дрыгацець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раздрахце́ць ’растаўсцець’ (Сцяшк.), раздрахце́цца ’распаўнець, растлусцець’ (Юрч. СНЛ). Ад незафіксаванага *драхцець, якое да прасл.*drъgъtěti (гл. ЭССЯ, 5, 138), параўн. укр.дригти́ти ’ператварацца ў жэлепадобнае рэчыва, дрыжаць як студзень’. Гл. дрыгацець.