дры́блінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дры́блінг
Р. дры́блінгу
Д. дры́блінгу
В. дры́блінг
Т. дры́блінгам
М. дры́блінгу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дры́блінг, -гу м., спорт. дри́блинг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дры́блінг, ‑у, м.

Вядзенне мяча або шайбы іграком. Закончыць дрыблінг. Майстэрскі дрыблінг.

[Англ. dribbling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дры́блінг

(англ. dribbling)

вядзенне мяча або шайбы іграком.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дры́блінг

(англ. dribbling)

сп. вядзенне мяча або шайбы гульцом (у футболе, баскетболе, хакеі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дри́блинг спорт. дры́блінг, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dribble

[ˈdribəl]

1.

v.

1) ка́паць

2) пуска́ць сьлі́ну

3) Sport. адбіва́ць мя́чык аб падло́гу (у баскетбо́ле)

2.

n.

1) ка́паньне n.

2) мала́я ко́лькасьць

3) Sport. адбіцьцё мя́чыка аб падло́гу, дры́блінг -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)