Дру́жная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Дру́жная
Р. Дру́жнай
Д. Дру́жнай
В. Дру́жную
Т. Дру́жнай
Дру́жнаю
М. Дру́жнай

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дружная (в., Ваўкавыскі р-н) 2/625 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дру́жны, -ая, -ае.

1. Звязаны дружбай, узаемнай дапамогай, выручкай.

Д. калектыў.

Дружная сям’я.

2. Які адбываецца адначасова, сумесна, бурна.

Д. смех.

Дружныя апладысменты.

Дружная вясна.

Дружна (прысл.) узяцца за работу.

|| наз. дру́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дру́жны в разн. знач. дру́жный;

д. калекты́ў — дру́жный коллекти́в;

~ная вясна́ — дру́жная весна́;

~ная пра́ца — дру́жная рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дру́жны дру́жная дру́жнае дру́жныя
Р. дру́жнага дру́жнай
дру́жнае		 дру́жнага дру́жных
Д. дру́жнаму дру́жнай дру́жнаму дру́жным
В. дру́жны (неадуш.)
дру́жнага (адуш.)		 дру́жную дру́жнае дру́жныя (неадуш.)
дру́жных (адуш.)
Т. дру́жным дру́жнай
дру́жнаю		 дру́жным дру́жнымі
М. дру́жным дру́жнай дру́жным дру́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шызакры́лы, ‑ая, ‑ае.

Які мае шызыя крылы. За Зоськай, нібы дружная стайка шызакрылых чаек, рушылі і астатнія дзяўчаты. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белапёры, ‑ая, ‑ае.

Які мае белае пер’е. Жыла на высачэзнай бярозе гэтая лагодная і дружная сям’я белапёрых птушак. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сям’я́ ж., в разн. знач. семья́;

галава́ сям’і́ — глава́ семьи́;

дру́жная с. — дру́жная семья́;

с. пчол — семья́ пчёл;

с. славя́нскіх моў — семья́ славя́нских языко́в;

◊ у ~м’і́ не без вы́радка — посл. в семье́ не без уро́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны дружбай, узаемнай згодай. Дружная сям’я. Дружны калектыў. □ Добрае, дружнае звяно падабралася ў Грышы. Пальчэўскі. Слаўна правялі .. [рыбакі] дзень у дружнай кампаніі на беразе рэчкі! Якімовіч. / у знач. наз. дру́жныя, ‑ых. Толькі дружныя ніякіх Не баяцца перашкод. Кірэенка.

2. Які адбываецца адначасова, узгоднена; аднадушны. Дружная работа. Дружны рогат. □ Такога дружнага сходу яшчэ ні разу ў калгасе не было. Дуброўскі. Камандзіры прайшлі ўздоўж строю. Атрады сустракалі іх дружным «ура!». Шамякін. // Які бурна, хутка адбываецца; спорны. Вясна выдалася дружнай і цёплай. Лынькоў. Апоўначы наліўся дружны цёплы дождж. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

united

[juˈnaɪtɪd]

adj.

1) задзіно́чаны, злу́чаны ў адно́

2) супо́льны

united actions — супо́льныя дзе́яньні

3) дру́жны, зьвя́заны

united family — дру́жная сям’я́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)