дру́жба, -ы, ж.

Блізкія адносіны, заснаваныя на ўзаемным даверы, павазе, супольнасці інтарэсаў.

Даўняя д.

Д. народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дру́жба

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Дру́жба
Р. Дру́жбы
Д. Дру́жбе
В. Дру́жбу
Т. Дру́жбай
Дру́жбаю
М. Дру́жбе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дру́жба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дру́жба
Р. дру́жбы
Д. дру́жбе
В. дру́жбу
Т. дру́жбай
дру́жбаю
М. дру́жбе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дру́жба ж. дру́жба, -бы ж.; сябро́ўства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жба ж. дру́жба;

◊ не ў слу́жбу, а ў ~бу — погов. не в слу́жбу, а в дру́жбу;

д. ~бай, а слу́жба слу́жбай — погов. дру́жба дру́жбой, а слу́жба слу́жбой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дру́жба, ‑ы, ж.

Блізкія прыязныя адносіны паміж кім‑н., заснаваныя на ўзаемнай прыхільнасць, агульнасці інтарэсаў і пад.; сяброўства. Даўняя дружба. Дружба народаў СССР. □ Наш доўг быў ісці, прабівацца да роднай зямлі, а доўг салдацкай дружбы патрабаваў ад мяне несці параненага сябра. Шамякін. Былі слаўныя вечары іх блізкасці і дружбы — хіба не можа быць дружбы паміж мужчынам і жанчынаю? Колас.

•••

Не ў службу, а ў дружбу; не па службе, а па дружбе гл. служба.

Дружба дружбай, а служба службай — нельга парушаць службовых законаў у імя дружбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дружба,

форма адносін паміж людзьмі.

т. 6, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Дружба,

прыморскі курорт у Балгарыі.

т. 6, с. 217

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дру́жба ж Fréundschaft f -;

па дру́жбе aus Fréundschaft;

дру́жба памі́ж наро́дамі die Fréundschaft únter den Völkern;

◊ не ў слу́жбу, а ў дру́жбу tu [tun Sie] es mir zulíebe!;

дру́жба дру́жбй, а слу́жба слу́жбай in Díenstsachen hört die Fréundschaft auf; Dienst ist Dienst (und Schnaps ist Schnaps) (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дружба

Том: 9, старонка: 84.

img/09/09-084_0507_Дружба.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)