драцэ́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. драцэ́на
Р. драцэ́ны
Д. драцэ́не
В. драцэ́ну
Т. драцэ́най
драцэ́наю
М. драцэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

драцэ́на ж., бот. драце́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драцэ́на, ‑ы, ж.

Дрэвападобная або кустовая паўднёвая расліна сямейства лілейных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драцэна

т. 6, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

драцэ́на

(н.-лац. dracaena, ад гр. drakaina = смок)

дрэвападобная або кустовая расліна сям. агававых са стракатым лісцем і дробнымі белымі або жоўтымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

драце́на бот. драцэ́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

smokowiec

м. бат. драцэна (Dracaena)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)