драпры́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. драпры́ драпры́
Р. драпры́ драпры́
Д. драпры́ драпры́
В. драпры́ драпры́
Т. драпры́ драпры́
М. драпры́ драпры́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

драпры́, нескл., н.

Тое, што і парцьера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драпры́ нескл., ср. драпри́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драпры́, нескл., н.

Тое, што і драпіроўка (у 3 знач.). Андрэй Міхайлавіч бачыў, як паспешна засоўваюцца драпры ў ложы, прыбранай флагамі. Самуйлёнак.

[Фр. drapeire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драпры́

(фр. draperie)

парцьера, занавеска з тканіны, сабранай у складкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драпри́ нескл., ср. драпры́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

draperia

ж. драпіроўка, драпры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)