Verbum

драньё​^I ср.

1. дра́нне, -ння ср., рва́нне, -ння ср., раздзіра́нне, -ння ср.;

2. дра́нне, -ння ср., здзіра́нне, -ння ср.; вырыва́нне, -ння ср.;

3. біццё, -цця́ ср., лупцава́нне, -ння ср., лупцо́ўка, -кі ж.;

4. дра́нне, -ння ср., шарава́нне, -ння ср.;

5. дра́нне, -ння ср., дра́панне, -ння ср.;

6. дра́нне, -ння ср.; см. драть​ ^{1, 2, 4, 6, 7}.

рваньё разг.

1. (действие) ірва́нне, -ння ср., (после гласных) рва́нне, -ння ср.; дра́нне, -ння ср.; см. рвать​^I;

2. см. рвань​ ¹.

трепа́ние

1. развява́нне, -ння ср.; рва́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; трасе́нне, -ння ср.; тармашэ́нне, -ння ср.; ту́занне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.; кудла́чанне, -ння ср.; цяга́нне, -ння ср.;

2. трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср., бузава́нне, -ння ср.;

3. ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.;

4. трапа́нне, -ння ср.;

5. бузава́нне, -ння ср.; см. трепа́ть​ ^{1, 2, 4—6}.

трёпка ж.

1. (действие) трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср.; бузава́нне, -ння ср.; ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.; см. трепа́ть​ ^{2, 4, 5, 6};

2. (побои) разг. лупцо́ўка, -кі ж., біццё, -цця́ ср.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю м.; чос, род. чо́су м., дыхт, род. ды́хту м.;

◊

зада́ть (дать) трёпку (кому-л.) даць ды́хту (чо́су) (каму-небудзь);

трёпка не́рвов ту́занне не́рваў; ад’яда́нне вантро́баў.